Dan kraai ik weer wolven kreten
Als sluier-wolken aan donk're hemel
Zweeft mijn leven spoorloos heen
Kan enkel mezelf zijn op plaatsen
Die de volle maan bescheen
Dan kraai ik weer wolven kreten
In diep donk're nacht
Tot aan de moordende ochtend
Die stil op mij wacht
Maar zolang de dag zich niet raad
Hoort ieder mijn geklank
En ontwaakt de angst die men koesterd
Voor mijn nacht'lijk gejank
Tala: | Donderdag, maart 02, 2006 18:30 |
indeed we are not alone :D mooi gedicht :) | |
Boudaatje: | Vrijdag, december 02, 2005 22:21 |
Keimooi! Ik hou van de titel! liefs Boud |
|
*zwarte schaduw*: | Woensdag, november 30, 2005 14:07 |
mooi hoor..ik vind het iets hebben..maja ik heb dan ook een klein beetje iets met wolven. ondanks dit gegeven vind ik het een prachtige tekst kusje zwarte schaduw |
|
chocaatje: | Woensdag, november 30, 2005 09:49 |
Heel erg mooi. Succes, liefs mieke |
|
_Zonneschijn_: | Woensdag, november 30, 2005 06:21 |
Prachtig! Liefs |
|
Auteur: kim_zegt** | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2005 | ||
Thema's: |