Daar staat hij in het duister
toe te kijken,
hopend,
wachtend,
wetend dat hij weer toeslaan kan.
Hij weet de zwakken uit te kiezen.
Dat is wat ik dacht
tot ik plots besefte
dat het niet een hij is
noch een zij,
maar dat het duister
waaruit het bestaat
in het slachtoffer zelf zit.
Ontstaan,
geschapen door de zorgen
die komen en gaan.
Het is wat men noemt
een ongeneeselijke ziekte.