Vergeet mij niet
pantoffels zet ik onder het bed
een oud vaasje op het nachtdressoir
vertoonden krassenStof veegde je van de kleren af
borg het tot een hoopje
daar is leven geweest fluisterde je zacht
toen ik je lippen probeerde te kussenHet schemerden al een beetje op gezichten
die lagen in een diepe grijns
regen tikten tegen ramen
en maakten een onvervalst muziekjeTegen elkaar lagen we
droomden onze eigen dingen
de liefde die voor elkaar hadden
werd gevangen in een enkele zuchtHet leven dat al mooi was
werd nog mooier
toen de zon de roodbruine bladeren
van de eik bescheen
Klaes: | Dinsdag, november 29, 2005 07:17 |
mooie poezie groet/klaes |
|
Renate-td-: | Dinsdag, november 29, 2005 00:56 |
Prachtig... voelend.. liefs |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, november 29, 2005 00:44 |
Prachtig, zo'n zonnige herfstdag. Elk seizoen heeft z'n eigen schoonheid. Mooi gedicht van jou. Slaap lekker. Peter. |
|
Jeffry: | Dinsdag, november 29, 2005 00:26 |
Herfst en liefde...mooi | |
theike: | Dinsdag, november 29, 2005 00:24 |
... | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2005 | ||
Thema's: |