In het zachte schemerlicht
Zag ik de vele rimpels in zijn gezicht
Hij zat daar....alleen aan een tafeltje
Vóór hem een kopje koffie met een wafeltje
Een oude man....in gedachten verzonken
Zojuist een slok van z'n nog hete koffie gedronken
Zou hij eenzaam zijn, vroeg ik me af
Het was de indruk die het mij gaf
Maar ondanks dat zijn blik naar beneden was gericht
Zag ik toch een kleine glimlach op zijn gezicht
Een glimlach alsof hij intens genoot
Van de kleine dingen die het leven hem bood
Of hij nu echt gelukkig was, zal ik nooit te weten komen
Heb de oude man dan ook maar rustig verder laten dromen