Ik voel me nu zo klote, ik voel me nu zo rot
Loop weer met een brok in m’n strot.
Elk klein ding wat me tegen zit kan me breken
En dan zullen het me tranen zijn die spreken.
Ik dacht dat dit was wat ik wilde
Dat het mijn gedachtes wel stilde.
Er raast van alles door me hoofd
Vooral de dingen die ik heb beloofd.
Ze zeggen dat je pas weet wat je hebt als je het kwijt bent.
Ik ben de gene die dat spreekwoord goed kent.
Weet nu dat het waar is
Wat ik kwijt ben is wat ik mis!!
Ik heb iemand pijn gedaan war ik wel degelijk om geef.
Het zijn de kleine dingen die me tot waanzin dreef.
Ik weet zelf niet meer wat ik wil
Het is allemaal weer zo kil.
Wat is nou eigenlijk de zin van mijn leven
Als ik niemand mijn liefde wil geven!?
Of moet ik zeggen ik kan het niet……
De liefde, mijn vrienden, het leven; het doet me zo’n verdriet!