de gekozen hymne weent voluit
kaarsen zijn voor je gaan branden
licht valt gelig op je huid
wierook zal je geur veranderen
de gekozen hymne weent voluit
jij staart kijkt stil naar boven
geloken ogen je mond is dicht
de vingers heeft iemand gebogen
Je lijkt wat somber bij dit licht
Je hoort ze praten mild van toon
een hand een traan het raakt je aan
ze zeggen waarheid zonder schroom
jij bent voor hen al weggegaan
toch ben je bang die laatste gang
zou dat nou echt het einde zijn
het lied is uit de stoet is lang,
Ik blijf maar bij je zo lang het kan
wil melker
22/11/2005
gedichtenlady: | Woensdag, oktober 09, 2013 06:56 |
Dit gedicht stond op mijn voorpagina ;) leuk hé? ;) zo heb ik dit gevonden :) Je bent ondertussen veel geëvolueerd in het schrijven ;) Maar zo''n gedichten zijn ook niet mis hoor :) Groetjes Raissa |
|
Willemijn V.: | Dinsdag, november 22, 2005 20:18 |
Dit raakt me echt, snik! Jeetje, dat had ik niet van mijzelf gedacht....Mooi zeg! Liefs, Willemijn |
|
fredie: | Dinsdag, november 22, 2005 11:41 |
zo prachtig verwoord Love Fredie |
|
hiljaa: | Dinsdag, november 22, 2005 11:21 |
stilletjes gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
moonwoman: | Dinsdag, november 22, 2005 08:20 |
mooi neergezet. lieve groeten. |
|
jure: | Dinsdag, november 22, 2005 07:56 |
Veel heeft dit leven al prijsgegeven, behalve de dood. Zeer mooi verwoord |
|
Lia : | Dinsdag, november 22, 2005 07:25 |
je bent veel bezig met de dood........ mooi integer gedicht... knufke...L!@ | |
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 22, 2005 07:19 |
heel mooi,heel goed |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2005 | ||
Thema's: |