Mijn maatje...
Je bent er nog wel,
maar je zit niet lekker in je vel.
Ik zie het aan je ogen,
je loopt met je kop alsmaar voorovergebogen.
Kwispelen doe je amper meer,
soms, een heel enkele keer.
Je bent er nog wel,
maar je gaat achteruit....heel snel.
Nog maar negen ben je in honden jaren,
maar je lijkt heel oud, als je ligt te staren.
Je ogen helf dicht,
wel lekker warm in het zonlicht.
Je bent er nog wel,
een tumor in je milt, verbrak het spel.
het klinkt lullig, wat ik nu zeg,
ik heb al een ander gedicht klaar, en je bent nog niet eens weg.
Die zet ik hier, als je er niet meer bent,
nu ben je er nog, maar het kan gebeuren....ieder moment.