Woorden komen aan,
als pijnlijke klappen,
brandend van pijn,
vang ik ze op met mijn hart.
Nu kom ik weer mezelf tegen,
lijkt vertrouwen niet vertrouwd te zijn.
Lijken vrienden niet echt te wezen,
horen ze bij de tegenpartij...
ze zijn geen tranen waard,
waarom doet het dan toch zo pijn,
willen ze mij zo graag breken,
blijken ze geen vrienden,
maar vijanden te zijn...?!?
Auteur: Lovely**Tears | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2005 | ||
Thema's: |