Vlak voor het slapen gaan
geniet ik nog even
van de rust en de stilte,
terwijl mijn gedachten
dwalen over de gesprekken
van de dag.
Zoals steeds weer
heb ik me laten overhalen
om dingen te laten gebeuren
die ik liever nog niet
zo snel gebeuren zag.
Steeds weer kan jij
je woorden zo verdraaien
en onderga ik je wensen
met eerder een traan
dan een lach.
Ik sta achter jou
dat heb je steeds geweten,
maar één ding
mag je niet vergeten,
Ik ben een mens
van vlees en bloed.
Een mens die uit
haar beetje zelfrespect
niet altijd
aan jouw verlangens voldoet.