Je kijkt me aan en zegt dat je nu echt wilt gaan
Moedeloos blijf ik tegenover je staan
Ik wist vanaf het begin...er komt een eind
Het moment waarop je me aankijkt met spijt
Het moment waarop je niet meer de juiste woorden kunt vinden
Het moment waarop je zegt dat je, je niet langer aan mij wilt binden
Je zoekt naar een excuus en zit op mijn begrip te wachten
Maar jouw excuusjes kunnen mijn pijn niet verzachten
In mijn dromen had ik ons huisje al gebouwd
En nu laat je me achter zonder de veiligheid waar ik zolang op heb vertrouwt
En nu sta je hier voor me en zegt me nog eens dat je echt wilt gaan
Met tranen in mijn ogen kijk ik je smekend aan
Maar ik besef dat mijn tranen je niet hier zullen houden
Ik zou nu ons huisje in mijn dromen weer langzaam af moeten bouwen
Je geeft me nog een laatste zoen op mijn wang
Inmiddels sta je al met één been op de gang
Je draait je om en dan loop je eindelijk van me vandaan
Ik zak op de grond en vraag dan vergeefs; “waarom mijn liefste, moest jouw liefde voor mij overgaan?”.
Ik sluit mijn oogjes en zie jou met mij
We lopen hand in hand en ik voel me zo ontzettend vrij
Samen lopen we de hele middag door het bos
Ik houd jouw handen stevig vast en laat ze nooit meer los
Ik open mijn ogen en herinner me dat je echt wou gaan
Ik tuur uit het raam en schrik wanneer ik je fiets niet meer zie staan
Je bent nu echt gegaan en er komt nog maar één ding op in mij
De liefde, veiligheid en mijn dromen zijn nu echt voorbij...