Je was altijd vrolijk
en nooit waren er geen mensen om je heen.
Nu weet je helemaal niets meer
en lig je daar alleen.
Je had een leuke hobby.
Je sportte fanatiek
maar nu moet je zeggen:
Het was de laatste keer gymnastiek.
Je viel tijdens een wedstrijd
en lig nu ver hier vandaan,
alleen in het ziekenhuis
je hebt nog een lange weg te gaan.
Ze geven je morfine,
voor de pijn.
Maar geestelijk,
zal de pijn ook erg zijn.
Lieve meid, het is niet zomaar wat;
als je je been misschien moet missen.
Ik kan niets doen, ben machteloos,
ik kan niet over jouw lot beslissen.
Bij deze wens ik je beterschap
en heel veel sterkte
Liefs Mariella