Met alle stenen die ik kon vinden
Bouwde ik een enorme muur rond me heen
Niemand kan er binnen
En iedereen moet er omheen
Ik ben bang om terug te geven
En denk na, elke keer wel vijf keer
Door mijn vorige leven
Durf ik niet meer van de eerste keer
Maar ik zou wel anders willen kunnen
En toch verdwijnt er geen steen
Want juist als ik mezelf iets wil gunnen
Verleg ik dezelfde stenen maar anders om me heen
Het is een stevige muur
En niemand raakt er doorheen
Maar ik weet op den duur
Breek ik hem misschien wel af, steen voor steen