Dromen!
Samen hadden wij mooie dromen
Hopend dat ze uit zouden komen
Verre reizen waren we aan het plannen
We hadden het al in kruiken en kannen
Alleen nog aandacht voor elkaar
Dat mag toch wel na zoveel jaar?
Maar onze plannen vielen in duigen
Het noodlot sloeg toe, daar moesten wij voor buigen
Onze zoon ging weg, daar begon het mee
Wij waren ontroostbaar, wij waren gedwee
Toen stierf Monique, pas 34 jaar
Wij gingen door voor die 2 kleintjes van haar
Twee weken daarna werd Daantje geboren
Hem was ook al geen lang leven beschoren
Een uur mocht hij maar leven
Toen moesten wij ook hem afgeven
Wat blijft er over van onze mooie dromen?
Wij vragen ons af wat er nu weer zal komen!