alsjeblieft
laat me toch gaan
ik voel me niet geliefd
ik laat iedereen in de waan
mijn hele ik...een grote leugen
ik laat niemand mijn gevoelens zien
zo iemand kan toch niet deugen
vertel me dan waar ik voor dien
het is niet dat ik het niet wil
ik zou best eerlijk en gelukkig willen leven
maar niemand hoort mijn hysterisch gegil
ik begin te beven
ik schreeuw om hulp
zo kan of wil ik niet verder leven
ik kruip nooit uit mijn schulp
mijn verdriet zit verstopt
mijn gil en schreeuw onhoorbaar
al mijn woede en verdriet opgekropt
ik ben onverstaanbaar
als ik iets wil zeggen
ik kan echt niet vertellen wat ik vanbinnen voel
ik moet me er maar bij neerleggen
wat ik nu ga zeggen klinkt misschien wat koel
maar wat is mijn hele leugen waard
pas als mijn verlossing komt...is mijn klus geklaard