Vriend
Toen je lieve dochter ons ging bellen
wisten we eigenlijk al wat ze wilde vertellen
Zij gaf ons de uitslag van het ziekenhuis door
spontaan hebben we samen even gehuild hoor
Als je zo`n bericht krijgt zakt je wereld in
er voor weglopen heeft ook geen zin
Je wilt nog zoveel maar daarvoor is geen tijd
ga met elkaar praten voor een waardig afscheid
Hoe lang kan het duren, wanneer, waar en hoe
zijn vragen daar ben je nog niet aan toe
Reserveer daarom tijd voor elkaar, vul die in
saamhorigheid is de liefde van jullie gezin
We hopen dat je pijnloos nog lang mag leven
er is er maar eén die daar antwoord op kan geven
Mogelijk kun je het aanvaarden, maar het is triest
als je weet dat je dit gevecht mogelijk verliest
Sterkte en hou moed.
*anneke van dijk*: | Maandag, november 07, 2005 14:44 |
(helaas past de tekst er niet op, dus hier het vervolg) Blijf er wel je Liefde naar uitstralen zodat aan beide zijden van "De Poort " Vrede mag zijn. (8 juli 1989 Franciscus) sterkte, namasté en espavo, Anneke |
|
*anneke van dijk*: | Maandag, november 07, 2005 14:42 |
Misschien hebben jullie een beetje steun aan onderstaande tekst: Voor hen die afscheid moeten nemen en ook voor hen die daarna achterblijven. Denk aan al hetgeen je mocht beleven, de vreugde maar ook het verdriet. Alles kunnen begrijpen is onmogelijk, probeer daarom alles los te laten, ook wat je het meest dierbaar is, zonder wrok of enig zelfbeklag. Zie in dat het een geschenk was en niet iets waar je recht op had om vast te houden voor jezelf. |
|
Elze: | Maandag, november 07, 2005 13:02 |
wauw,,,pijnlijk maar ook veelzeggend sterkte laifs..elze |
|
moongirl1982: | Maandag, november 07, 2005 11:25 |
ik wensen jullie veel sterkte toe en koester ieder moment samen, groet moongirl1982 |
|
Riann: | Maandag, november 07, 2005 10:56 |
Ik kan je sterkte wensen..maar breng je ook een warme knuffel..en verder kan ik alleen stil zijn liefs van mij | |
Jan van Dord: | Maandag, november 07, 2005 08:32 |
Moeilijk zoiets te aanvaarden. Echt meelevend geschreven. Sterkte ermee. jan |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, november 07, 2005 08:09 |
Weer meelevend door je geschreven... Liefs Annemieke |
|
remie: | Maandag, november 07, 2005 07:41 |
ik ken het gevoel, als een mokerslag verdwijnen je voeten onder je uit... heb het helaas te vaak meegemaakt, geniet van de tijd die over is...liefs Remie | |
Bengelmans: | Maandag, november 07, 2005 07:08 |
droevig geschreven gedicht waarin je de bittere realiteit beschrijft mooi beschreven! groet bengelmans |
|
christina: | Maandag, november 07, 2005 06:55 |
ja wat ik moet zeggen jij hebt alles gezegt wat er te zeggen valt in dit droevig mooie gedicht waar je vriend heel veel steun aan zal hebben ik wens jouw de kracht om hem op deze manier te steunen want ik weet het is zwaar liefs christa en wens je vriend ook sterkte van mij |
|
Lia : | Maandag, november 07, 2005 06:30 |
integer verwoord.. heel veel sterkte.. knuf.. | |
Bieke: | Maandag, november 07, 2005 00:41 |
Stil .. met respect gelezen Liefs Bieke, |
|
switi lobi: | Maandag, november 07, 2005 00:39 |
Wat verschrikkelijk voor ze, veel sterkte toegewenst! Liefsliefs, slaap lekker! switi lobi | |
m@rcel: | Maandag, november 07, 2005 00:34 |
Stilmakend mooi.. weet even verders niets te zeggen Dikke knuff Slaap lekker m@rcel |
|
Peter van der Linden: | Maandag, november 07, 2005 00:25 |
Heel triest Ronny. Mooi geschreven door jou. Wat moet ik verder nog zeggen? Niets dus. Sterkte. Peter. |
|
Auteur: erje | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
Thema's: |