Pijn en vriendschap.

ik sta in een vallei van zwarte bloemen.
Alles gaat er fout en het heeft een sombere sfeer.
Je ziet geen vogels vliegen en geen bijen zoemen.
Alles wat ik aanraak, doet zeer.

Ik loop door deze vallei van somberheid en zwart.
Geen vrede of liefde te bekennen.
Dit is mijn hart.
Ik wil alleen maar hieruit wegrennen.

Ik loop nog steeds door de vallei.
Ik zie wat licht.
Ik wil er bij.
Het komt meer in zicht.

Een arm trekt me uit de pijn.
3 mensen staan daar voor mij.
Ze willen mijn vrienden zijn.
Ik ben maar wat blij.

Een jaar gaat het goed.
Totdat er het zwart weer bij komt kijken.
Zo zwart als het roet.
Zal het kleur zich afwijken.

Ik ben weer in de zwarte vallei van de pijn.
Maar niet alleen.
We hebben het samen fijn.
Ze zet me op het goede been.

Samen zien we het zonlicht.
Samen gaan we richting daar.
Samen zien we het daglicht.
Samen zijn we met de zwarte vallei klaar.