Het is nog maar een paar maanden geleden dat ik iemand ben verloren,
in het begin wilde ik het niet weten,
nee ik wilde het niet horen.
Maar ik moest het onder ogen zien,
ik moest het accepteren.
Maar dat was ontzettend hard,
dat heb ik echt moeten leren.
Het gaat wel beter met me,
maar het blijft toch moeilijk gaan.
Ik blijf het moeilijk vinden,
soms kan ik het bijna niet aan.
En dan blijven ze maar zeggen,
meestal zachtjes in mijn oor.
Je vriendin is overleden,
maar jij meisje, jij moet door!
Daar kan ik echt niet tegen,
hoe kan ik nou verder gaan??
Me vriendin is overleden,,
waar zie je me voor aan!?
Maar ik probeer de zon te zien,
en meestal lukt dat wel.
Dan tel ik gewoon een keertje tot tien,
en denk: het lukt me snel

xXx-badgirl-xXx