(24-10-05,Malaga,Spanje)

Mijn tas is gejat,
op vakantie in Spanje nog wel
Terwijl ik op een terrasje zat
te genieten van het weer
een moment later was mijn tas er ineens niet meer.
Het ging allemaal ook zo verdraaid snel, nog steeds sta ik paf
Kennelijk zat ik eventjes te dagdromen en vraag ik me nog steeds af
hoe mij dat nou heeft kunnen overkomen.

Altijd let ik zo goed op
Maar het moment dat je beseft dat je tas echt weg is
Wat er toen door me heen ging….alles stond eventjes stop…..
Wie, wat, waar…dit kan niet waar zijn, droom ik nou of niet
Waar is mijn tas , en wat zat er allemaal in
Ach het is maar materie, dus eigenlijk ook onzin.

Maar toch, het is en blijft een feit
Mijn tas met al mijn spulletjes is kwijt
Mijn camera met alle mooie foto’s
die zal ik nooit meer zien
maar het gevoel dat je bent bestolen van je vrijheid
is nog wel het ergste misschien

Op dat moment kan je wel door de grond zakken
En wil je alles eraan doen om die,ik hou het netjes,
rottige kruimeldief te pakken
En dan ineens een zoen van mijn vriendin
Het besef dat haar gelukkig niks overkomen is
Zij is onvervangbaar, en die tas…ach een tijdelijk gemis.

Toch moet ik u bekennen
Dat ik aan dit soort streken maar moeilijk kan wennen
Gij zult niet stelen, is een regel waar ik me aan houd
Helaas zijn er velen die zich niet in dat zinnetje herkennen
Sterker nog, het laat ze koud

Gedichten-Freak M@rcel schreef ooit in een van zijn geweldige gedichten:

“Alle spullen mogen van me gestolen worden, als ze mijn goede vrienden maar overlaten.”

En op die zin zouden meer mensen zich moeten richten
Want daarmee slaat hij precies de spijker op zijn kop
Dankzij die zin drong het weer tot mij door
Stop met zeuren,
je vriendin en vrienden heb je nog hoor!!



****Ook al ben je bestolen, hetgeen niet leuk is
Bedenk dan, wat als de liefde gestolen was,
is dat niet het grootste gemis?****