Vaag kunnen mijn ogen je onderscheiden
uit het duister kom je zacht aangelopen
een waas van mist hangt om je heen
je handen vooruit en open
Heb jij de tijd bij je die ik zoek
heb jij de oplossing in je hand
kom jij het brengen, het geluk
ik zorg dat het kaarsje brand
Een lichtje in de donkere nacht
zo dat je kan zien waar je moet wezen
zodat ik vrij en rustig kan leven
en niets meer heb te vrezen
Nee niet omkeren, laat me niet alleen
verdwijn niet weer in de mist
ik dacht je komt me zekerheid brengen
maar ik heb me weer vergist
arie: | Zaterdag, november 05, 2005 00:42 |
Niets en niemand kan je zekerheid brengen.. De enige zekerheid ben je namelijk zelf... Wil je verder ga dan verder en betreed met vertrouwen jouw pad des levens. En heus geloof me. Het kan zo mooi zijn liefs, Arie |
|
Jan van Dord: | Vrijdag, november 04, 2005 20:54 |
Heel mooi!! jan |
|
switi lobi: | Vrijdag, november 04, 2005 10:22 |
Zoveel pijn in deze woorden....en zo kwetsbaar....liefsliefs, dikke kus....switi lobi | |
moongirl1982: | Vrijdag, november 04, 2005 10:07 |
stil makend mooi en houd het licht je in gedachten vast, groet moongirl1982 |
|
Riann: | Vrijdag, november 04, 2005 10:02 |
Hier wordt ik stil van.. Liefs van mij |
|
fredie: | Vrijdag, november 04, 2005 09:55 |
wat een pijn moet je hebben meisie, zo gevoelig neer gezet en moeilijk voor je denk aan je vandaag Love Fredie |
|
lommert: | Vrijdag, november 04, 2005 09:43 |
droevig en intens gedicht xxliefs willem |
|
druppeltje: | Vrijdag, november 04, 2005 09:36 |
erg pijnlijk en voelend neergezet liefs druppel |
|
Lia : | Vrijdag, november 04, 2005 09:35 |
vanuit gevoel geschreven kan ik zo lezen.. knuffie... Lia | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
Thema's: |