zoals jij daar voor me staat
gewoon zoals je bent
of misschien toch anders
niets verbergend, met je handen
voor je uitgestrekt, naar mij
je wenkt, kom dan naar mij
maar ik blijf staan en kijk
vertrouw op wat ik zie
je gezicht veranderd, wordt
maskerloos wreed
ik zwaai nog eens naar je
met tranen die als parels
over mijn wangen stromen
ik loop weg, weg van jou, terwijl
je roept dat ik terug moet komen
maar ik kijk niet om
zal nooit meer omkijken
naar al wat is geweest
druppeltje: | Vrijdag, november 04, 2005 09:27 |
er straalt een kracht uit je gedichtje, mooi liefs druppel |
|
Auteur: ike | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
Thema's: |