We waren ooit zo close..
Nu lijken dat wel verhalen uit de oude doos..
Niks is meer hetzelfde als toen..
Omdat we nu ieder ons eigen ding doen..
We lopen elkaar voorbij zonder te groeten..
En als we groeten lijkt het alof we moeten..
Alles lijkt dan zo gedwongen..
Terwijl we altijd bij elkaar ons zelf konden zijn..
We vertelde elkaar alles de liefde, de pijn..
Fantaseerde over later dat we nogsteeds samen zouden zijn..
Later werd dat alles alleen nog maar schijn..
Ik wilde nietmeer en liet je gaan..
Met tranen in je ogen zag ik je staan..
Ik voelde me schuldig over wat ik had gedaan..
Maar dit was beter dan leven in een waan..
Leven met een leugen..
Niet genieten met volle teugen..
Nu denk ik terug aan die tijd..
En heb van wat ik heb gedaan geen spijt..
By RaGGa