Een kinderleven,
zo fragiel
onbemind en geschonden
dat voor de verkrachter viel
mijn hart bloed
ik ben ook dat kind
dat door haar ouders
zich zo verlaten vind
niemand die mij hoorde,
mijn kreet om hulp
de pijn die hij me deed,
ik kroop terug in mijn schulp
mijn verkrachter,
zonder enig gevoel
verkracht, vermoorde mij
maar voor welk doel?
Wie wilde hij straffen?
Ik kende hem immers niet,
ik kwam gewoon voorbij
hij kende mij niet
Mijn pijn en angst,
opgesloten in mijn cel
zonder enige mededogen van hem,
hij genoot wel
Hij verkrachtte een leven,
vermoorde het kind
welke rechter bestaat er,
die hier de straf voor vind?