Ik heb jou pijn gedaan,
Ik weet het.. Anders liet ik nu geen traan.
Jou steun en begrip is zo belangrijk voor me,
maar soms worden dingen gewoon te..
Ik houd zo veel van je, eerlijk waar,
het is allemaal zo raar..
Je wilt me helpen,
ik snap niet hoe,
vertel het me..toe?
Ik ben het niet gewend geholpen te worden,
en ik weet, jij ook niet.
Ik ben gewend mijn eigen pijn aftehandelen,zoals je vaak ook ziet.
Misschien niet op de goede manier,
maar het heeft geen nut,het getier.
Je bent altijd mijn beste vriend geweest,
van jou houd ik het meest..
Je bent nu eindelijk mijn vriend,na zo lang wachten.
Alleen..Vroeger was het alles waar we om lachten,
nu nog maar zo weinig..
We lachen wel, en hebben lol,
maar word het serieuze je nou niet te dol?
Ik ben dan wel maar zestien,
Ik heb net als jij, veel van de wereld gezien.
De verkrachtingen gevoeld en meegemaakt,
en ik weet dat het jou raakt.
Ik heb jou pas verteld,
Hoe ik geslagen ben door mijn ex, door mijn andere verkracht.
Door een vreemde ook nog eens verkracht..
Tja mijn leven is bepaald geen pracht,
Maar, jij bent mijn kracht.
Jij bent mijn lichtpuntje in de duisternis,
Ik geloof, dat ik zo doe,omdat ik je heel erg mis..
Het spijt me..