Ik loop hier alleen in een onverlichte straat,
verzonken in gedachtens, waar het leven over gaat
Verder op een licht, helder maar toch flauw.
Het licht is van een vuur brandend in een schouw.
Ik ga terug in mijn gedachtens, maar het licht blijft in mijn hoofd
Mijn lichaam die wordt slap, mijn lichaam is verdoofd.
Het licht wordt steeds maar sterker en de straat die wordt vaag.
Brandende gevoelens, vlammen in mijn maag.
Ik zie alleen het licht en de straat is nu verdwenen.
Het licht gaat uit, geen gevoel meer in mijn benen.
Ik hoor nu een stem zoals nog nooit eerder gehoord.
Spreekt woorden als naalden, door mijn hart geboord.
De stem vertelt me: 'Ik heb op je gewacht',
'Je bent eindelijk gekomen, in deze nacht'.
'Deze nacht is bijzonder, want ik breng jou je lot.
'Wie ik ben? Wat verwacht je zelf? Verwacht je een god?
'Wie ik ben is niet belangrijk, wat ik doe echter wel'
'Ik controleer het leven. Breng de hemel of de hel '
'Nu luister goed, naar wat er komen gaat'
'Haast is nu geboden want je komst die is al laat '
'Je gaat de mensheid helpen, want je bent de juiste man'
'Maar voor we gaan beginnen vertel ik je de oorzaak van het plan'
'De mensheid is verdorven, door oneerlijkheid en haat'
'Zonder een enkel besef waar het leven over gaat'
'Ze zijn zo egoïstisch, denken alleen maar aan hun eigen'
'Maar door die houding zullen ze de antwoorden nooit krijgen '
'Nu terug naar je taak, om de wereld in te lichten'
'Om de oorlog te stoppen en vrede te stichten '
'Dit is het begin, de rest die volgt later'
'Want je wordt meegesleurd als een boot in stromend water'
'Je leven zal veranderen en niet alles gaat meer goed'
'Maar hoe harder je ervoor gaat, des te meer dat je doet'
'Zeg ze dat de antwoorden waarnaar de mensen zoeken'
'Niet te vinden is in geschriften en in boeken'
'Maar in hun hart, waar nog geen ijs is te bekennen'
'Kijk echter uit, laat ze eraan wennen'
'Het idee is vreemd, want ze dragen nog kleppen'
'Zijn ze eraan gewend, laat ze dan een band scheppen'
'Met de natuur, de basis van dit spel'
'Doen ze dit niet worden ze een gezwel'
'Van de aarde zoals mensen kanker kunnen krijgen'
'En van de consuquenties kan ik beter maar zwijgen'
'Maar de mens is als kanker en creëert zijn eigen eind'
'Het besef daarvan wordt door heersers verkleind'
'Nu weet je je missie en ik stuur je nu weer terug'
'Je lichaam heeft lang gelegen dus lopen gaat vast stug'
'Ik zal je wederzien, maar niet meer in je leven'
'Maar als je terug bent zal ik je respect geven'
'Vaarwel mijn zoon en succes met je missie'
'Doe wat je moet doen je hebt mijn permissie'
Gewend aan de duister en aan de diepe stem.
Het licht keert weder en ik hou het stevig klem.
Het licht wordt weer vaag en ik doe mijn ogen open.
Het is alweer middag en ik zie de mensen lopen.
Ik probeer op te staan, maar mijn benen die zijn stijf
Dat is wel een nadeel aan een mensen lijf
Had ik het gedroomd of is het nou echt gebeurt?
Naast me staat een vrouw die tegen een man zeurt.
Ik herinner mezelf het gesprek in de duister
Herinner me de woorden waarnaar ik heb geluisterd.
Ik herinner ook mijn taak, om de mensen in te lichten
Dus ik begin te praten, ik krijg vreemde gezichten
'Ze denken dat ik gek ben, maar dat is ook niet zo raar'
'Woorden van god, het klinkt allemaal zo zwaar'