Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
kunst loutert
weer zo'n verdomde zonsopgang
de rozevingerige dageraad
de oude visser telt heel langzaam
de pasgesneden inktvismoten
snij met een scheermes in het ros
de huid van Aurora gaat bloeden
haar lippen in de huid gekerfd
schilder ze voor eeuwig en langer vast
het beeld wil niet blijven, dwingt mij
keer op keer te snijden in haar vel
haar lippen tieren welig op haar buik
druppelen oppervlakkig naar beneden
Reacties op dit gedicht
Stanislaus Jaworski vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
MayadeBij*
:
Zondag, oktober 30, 2005 12:06
Luguber beeld wel.. ik hou van je woorden (nog immer.. jawel :) Kus.
Over dit gedicht
Auteur:
Stanislaus Jaworski
Gecontroleerd door:
fox_bert
Gepubliceerd op:
30 oktober 2005
Thema's:
[Houden van]
[Poezie]
[obsessie]