Ik herinner mij mijn jaren zeventig; en later nog, ’t begin der tachtiger jaren vorige eeuw. En wat ik toen voelde. Misschien is dit overbrengend genoeg.
en ik zat daar
en ik zat daar
uren nadat jij niet gebeld
zat ik slechts daar
enkel maar hopend wachten
om één, jouw stem te horen
ofschoon ik wist dat alles stom zou blijven
zat ik gewoon maar daar
met angst voor nacht
de angst voor duistere nacht
voor alle donkere nachten elke nacht
waarvan niets meer zou blijven
dan een gekuste hoorn van een stille telefoon
tot men mij vond
terwijl nog licht scheen in de kamer
en ik daar zat
werd er geklopt tegen het raam
terwijl ik heel gewoon daar zat
en ’t niet meer horen kon
omdat als koude handen
de kabel van de telefoon
zich rond mijn hals gelegd
en ik gewoon daar zat
en ‘t overgaan niet meer kon horen
en jij
jij
mij steeds maar belde
toen ‘k daar voor altijd zat.
**********
sunset 28-10-2005
**********
druppeltje: | Zondag, oktober 30, 2005 18:35 |
na je gesprek op de meet, moest ik deze gewoon even lezen liefs druppel |
|
Lia : | Vrijdag, oktober 28, 2005 21:09 |
i k h e b e c h t n i e t g e b e l d ..ik heb wel iets anders voor je hahhahahahahaha.... knufke... | |
erje: | Vrijdag, oktober 28, 2005 21:06 |
hier zit veel verdriet in verborgen gelukkig is het verleden tijd, geroeten erje |
|
switi lobi: | Vrijdag, oktober 28, 2005 15:28 |
Je voelt gewoon de beklemmende eenzaamheid....het heeft in ieder geval dat al overgebracht......en meer....liefsliefs, switi lobi | |
Will Hanssen: | Vrijdag, oktober 28, 2005 13:55 |
Voelbaar eenzaam.... in-triest, maar je hebt het hier schitterend verwoord! Liefs, Will |
|
Innerchild: | Vrijdag, oktober 28, 2005 11:12 |
Kijk ... en deze vind ik nu schitterbaar ! Liefs / Innerchild |
|
Raira (Ria): | Vrijdag, oktober 28, 2005 09:38 |
kom maar snel terug naar het heden en vergeet dat trieste verleden voelbaar kwetsbaar mooi neergezet liefs knuff Ria |
|
H.J.: | Vrijdag, oktober 28, 2005 09:05 |
Zit ik net te zeggen bij jou andere dicht dat ik meestal de lente lees in jou dichten, maar daarmee bedoel ik deze zeker niet mee.Dit is van een andere orde. Wel heel indrukwekkend eenzaam. H.J. |
|
psych: | Vrijdag, oktober 28, 2005 08:46 |
zo...echt beeldend neergezet en voelbaar laifs,,elze |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, oktober 28, 2005 08:34 |
triest beeld wat je hier schets... Knuf Annemieke hihi morgen me niet fijn knuffen he |
|
remie: | Vrijdag, oktober 28, 2005 08:19 |
in en in triest....knuffeltje dan maar....liefs Remie | |
Artifex: | Vrijdag, oktober 28, 2005 08:09 |
Een verdrietig gedicht met een beklemmende sfeer. Toch mooi neergezet. Liefs, Artifex. |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2005 | ||
Thema's: |