Slechts een zwakke vlam
die langzaam dooft
tot de dood kwam
zacht hoor ik nog je stem
je hebt me gevormd
tot wat ik nu ben
ik wilde je niet kwijt
jij gaf me deze wereld
pak mijn hand en leidt
want soms komt dat gevoel
machteloos, verdrietig en leeg
jij weet wat ik bedoel
tranen huil ik onzichtbaar
laat mijn gevoel niet horen
geluidloos verstonden wij elkaar
leer me omgaan met mijn strijd
geef me kracht
soms ben ik de moed kwijt
woorden hoef ik niet te vinden
laat me in alle stilte
me aan geluk binden
ik kijk recht in je ogen
zie dat je gelukkig bent
mijn gevoel heeft me nooit bedrogen
ik heb je gekoesterd, lief gehad
bemind tot we voorgoed scheidde
en nog blijf ik van je houden schat
elke dag een kaarsje voor jou
want in de speelse vlam
ontmoet ik je in gedachte trouw
m@rcel: | Donderdag, oktober 27, 2005 20:41 |
prachtig mooi geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
Sifra.K: | Donderdag, oktober 27, 2005 16:25 |
Dit is een pareltje van jouw. De kracht van de woorden, het menen van elke letter die je zegt. Het vertelt een verhaal, het vertelt nog veel meer. Liefs. Sifra |
|
fredie: | Donderdag, oktober 27, 2005 16:12 |
prachtig geschreven Remie maar ik kom er niet uit wie het is geweest, je moet wel zielsveel van deze persoon hebben gehouden en natuurlijk altijd blijft houden. Love Fredie |
|