Mijn voeten als lood
bij elke stap gezet
dwaal steeds verder af
verlang alleen naar m n bed
De nacht is zo donker
de steegjes voelen koud
de regen doorweekt me
ik heb het benauwd
In het schijnsel van de maan
glinstert de natte stoep
je hoort mijn stem niet
hoort niet dat ik je roep
Mijn ziel is gebroken
ik kan niet doorgaan
de moed opgegeven
waarom zal ik blijven staan
Geen licht meer te bekennen
mijn ogen zien enkel zwart
mijn denken verdwenen
ik ben totaal verward
Eindelijk bereik ik de put
en zak langzaam in elkaar
geef me eventjes rust
mijn leven is te zwaar
Peter van der Linden: | Donderdag, oktober 27, 2005 12:54 |
Wat zoek je nou toch op straat midden in de nacht. Grapje hoor. Prachtig gedicht van je remie. Gelukkig wel fictie, maar dat wist ik al. Fijne dag verder. Liefs en een knuf van, Peter. |
|
Lia : | Donderdag, oktober 27, 2005 12:47 |
knuffkes.... | |
Niniki: | Donderdag, oktober 27, 2005 11:32 |
Deze vind ik écht geweldig geschreven Remie. Mijn complimenten! Triest onderwerp, maar zo gevoelig rakend neergezet! knuffie Nini |
|
sunset: | Donderdag, oktober 27, 2005 09:50 |
Dit heb je wel prachtig invoelend neergezet. Liefs en een stralend zionnige herfstdag, sunset |
|
Raira (Ria): | Donderdag, oktober 27, 2005 09:23 |
pffffffff ben gelijk terug gaan kijken naar de thema's en zag gelukkig fictie staan... maar wel een erg sterk gedicht ik wens jou een dag vol licht en warmte liefs knufff Ria |
|
L.Bert: | Donderdag, oktober 27, 2005 09:22 |
Een mooi en vlot gedicht. | |
switi lobi: | Donderdag, oktober 27, 2005 09:06 |
Sterkte.....kus en liefsliefs....switi lobi | |
de nifter: | Donderdag, oktober 27, 2005 08:31 |
zolang je maar niet uit dat lood bent geslagen komt t vast wel weer 'goed | |
fredie: | Donderdag, oktober 27, 2005 08:26 |
Mooi geschreven en sterkte Love Fredie |
|
psych: | Donderdag, oktober 27, 2005 08:23 |
sterkte....het licht is onderweg laifs..elze |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2005 | ||
Thema's: |