alleen zijn
alleen dwaalt ie door zijn huis
met een enorm zwaar gemis
hij moet er nog erg aan wennen
dat ze er niet meer is
alleen aan tafel gaan eten
geen maatje om mee te praten
de dagen zijn zo anders
vol met stille gaten
ze deelden samen zoveel jaren
met een lach en soms een traan
een paar weken geleden
moest hij haar voorgoed laten gaan
zijn pijn en zijn verdriet
je kunt het bijna aanraken
niets kan haar gemis
ooit nog ongedaan maken
Para**Wijffie: | Vrijdag, oktober 28, 2005 20:19 |
een mooi,triest en diepgaand gedicht... het lijkt me het ergste wat er is,diegene moeten missen waar je zolang voor geleeft hebt. | |
psych: | Woensdag, oktober 26, 2005 17:11 |
joa, het is zwaar om alleen te zijn [ volgens mij.... | |
switi lobi: | Woensdag, oktober 26, 2005 14:50 |
Het is verschrikkelijk voor hem...Maar jij brengt een klein beetje verlichting.... door er gewoon voor hem te zijn....kus en liefsliefs, switi lobi | |
Peter van der Linden: | Woensdag, oktober 26, 2005 12:10 |
Een triest maar ook mooi gedicht van je. Ja, dat is het leven, er blijft er bijna altijd een over en die moet dan met veel verdriet verder. Fijne dag nog. Liefs, Peter. |
|
GLMB: | Woensdag, oktober 26, 2005 11:55 |
Ja, gemis van een dierbare kan vreselijk zijn... Mooi geschreven. liefs |
|
Will Hanssen: | Woensdag, oktober 26, 2005 11:15 |
Ja, het leven is hard en dit is heel erg triest, je hebt het prachtig onder woorden gebracht Lia. Liefs, Will |
|
erje: | Woensdag, oktober 26, 2005 10:47 |
met bewondering gelezen zo kan het leven zijn, en dat is soms hard, sterke liefs erje |
|
sunset: | Woensdag, oktober 26, 2005 09:42 |
In- en meevoelend verdrietig door jou verwoord en neergezet. Liefs en warme knuffel, sunset |
|
Niniki: | Woensdag, oktober 26, 2005 09:21 |
Wat kan ik me dit goed voorstellen, zo lang al samen en dan ineens niet meer. Mooi verwoord Lia. Knuffie Nini PS. Ikke.....uitgepraat? Geef dat maar op hoor, ik ben net als jij! hihihihi |
|
vlokje: | Woensdag, oktober 26, 2005 08:56 |
Ellendig die pijn in je hart door het permanent missen van iemand die je lief is. Heel mooi geschreven, liefs sylvia |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, oktober 26, 2005 08:32 |
Prachtig gedicht... wat voel je dan je hart zeer doen hé, als je dat ziet en weet dat jij er niks aan kan doen liefs Annemieke |
|
Klaes: | Woensdag, oktober 26, 2005 08:05 |
vol met stille gaten,ook als is dit droef mooi neergezet dit moet voor de APK wel gedicht Groet/klaes |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2005 | ||
Thema's: |