Sommige fouten kunnen we maken,
Mensen kleineren, mensen kraken
Niemand had dit ooit voorzien,
Het afscheid van elk vliegmachien.
Heel de luchtvaart ondersteboven
Personeel en reizigers die ’t niet geloven
Bedrijf failliet en wat je ziet
Zijn tranen en overal verdriet.
Op de rand van de afgrond,
En in de nabije buurt er rond
Sabéniens moedeloos en bang
Wachtte dit ze op? Was het al lang?
Geloven wie geloven kan
Niemand werd er rijker van…
Nieuwe jobs niet bij de vleet,
Iets wat niemand meer vergeet.
Na 78 jaar gedaan
Heel de opbouw naar de maan
Niemand weet nog wat te denken
Zouden ze een premie schenken?
Lang wachten op je ontslag
En dan op die zwarte dag
Na vele jaren trouwe diensten
Ineens weg al je verdiensten.
Gezinnen nu uiteengerukt
Samenkomsten nog bedrukt
Afscheid zelfs van enkele mensen
Zelfs de duivel zou dit niemand toewensen…
Een grote familie, helemaal kapot
De media die er graag mee spot
Respect voor zij die wenen
Respect voor zij die verschenen.
Telkens u een vliegtuig nam
Wat voelde u toen u het vernam?
Sabena meldt u dit afscheid
En oorlog aan de overheid!
m@rcel: | Maandag, oktober 24, 2005 14:48 |
Heel mooi verwoord is egt triest gesteld, maar tegen woordig hoor je niets anders meer dan bedrijven die dicht moeten of failliet gaan. Knuff m@rcel |
|
Auteur: Yoke Penninckx | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2005 | ||
Thema's: |