~*Ik wacht*~
Ik kan mijn tranen niet bedwingen
Tegen pijnlijke dingen
De pijn vloeit door mijn hart
Het maakt mijn leven zwart
Mijn tranen maken eindeloze zeeën
En de pijn scheurt mijn hart in tweeën
Ik staar voor me in het niets
Wacht op een teken, in ieder geval iets
Iets dat de pijn kan verzachten
En me kan bevrijden uit mijn gedachten
Een traan valt op het zachte strand
En het water kabbelt rustig tegen de kant
Ik wacht tot het gif
mijn hart heeft bereikt
Ik wacht op iets wat nooit zal komen
En wat ik alleen kan dromen
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||