er opende iemand een deur
een donkerblauwe broek kwam voorbij
enigszins gescheurd op lieshoogte
hij liep zonder zijn voeten te volgen
en kende het pad niet
er waren geen zijwegen
had niet de moed om te wuiven
het waren rare dagen
zijn handen gevuld met herinneringen
in het tijdloze heelal
wegwaaiend van hem zelf
© Klaes 22-10-05
Mathilde: | Zaterdag, oktober 22, 2005 20:19 |
mmmm...zo'n gedicht waarover ik uren kan nadenken! mooi! liefs |
|
lommert: | Zaterdag, oktober 22, 2005 19:24 |
het is Poezie. ik haal het mijne eruit...het tijdloze heelal....een ongekende bezigheid .. willem |
|
m@rcel: | Zaterdag, oktober 22, 2005 17:55 |
heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 22, 2005 16:21 |
mooi verwoordt groetjes Dirk |
|
Rien de Heer: | Zaterdag, oktober 22, 2005 12:08 |
Werd er gebeld dan?? Groetjes, Rien. |
|
psych: | Zaterdag, oktober 22, 2005 10:54 |
ja | |
Niniki: | Zaterdag, oktober 22, 2005 10:44 |
Je hebt het weer bijzonder neergezet Klaes.........maar vaak begrijp ik je niet, hoor. knuffie Nini |
|
Gonny: | Zaterdag, oktober 22, 2005 09:31 |
Goede morgen lieve Klaes Wakker worden het is tijd ... Fijne dag Dikke knuffelkus Liefs Gonny |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 22, 2005 09:20 |
jij had geen zin om op te staan dus broek alleen weg hahaha! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Zaterdag, oktober 22, 2005 07:35 |
apart beeld schets je hier.. fijne dag vandaag... Lia |
|
Lia : | Zaterdag, oktober 22, 2005 07:34 |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 oktober 2005 | ||
Thema's: |