Brel (08-04-1929 - 09-10-1978)
Bijna vergeten is de tijd
dat jij jouw uitgeleefd lijf
van Goddelijke ziel bevrijd
jij enkel nog muziek wou
zang en dans terwijl je stierf
toepasselijk in een lente;
jij had gelijk en o zo goed kende jij
mensen die doden zonder moorden
als het gebroed van zelfgenoegzaamheid
en hoe jij bedelen kon ‘verlaat mij niet
neen neen, verlaat mij niet’
om maar te zwijgen over ’t onvergetelijke
platte vlakke land dat jij bezong;
alleen, jij bent gegaan
en nooit was het toneel zo leeg
kraste de naald over de plaat
als longen na een leven sigaretten
want toen jij ging werd het pas herfst
nu lig jij daar
en naar ik hoop waar ’t eeuwig warm is;
ach Jacques, jij ging alleen wat vroeger
veel vroeger zelfs dan wij
en lachte om de noorderzee van tranen
kom zing en speel voor ons
en dans toch weer jouw spel
laat ons niet sterven
in een lente die nog is.
**********
sunset 20-10-2005
**********
Peter van der Linden: | Donderdag, oktober 20, 2005 12:48 |
Mooie ode aan een groot zanger, die veel te vroeg gestorven is. Ik zag hem op nog op t.v. in zwart-wit. Groetjes, Peter. |
|
chocaatje: | Donderdag, oktober 20, 2005 11:56 |
Mooi verwoordt. Ik ken m niet echt goed qua muziek maar ja ben pas in 77 geboren. Liefs mieke |
|
I, Lucifer: | Donderdag, oktober 20, 2005 10:53 |
Tuurlijk mag je! Jij wel ;) Mooi verwoord. Alweer liefs, Luc. |
|
~MeLoDy~: | Donderdag, oktober 20, 2005 09:47 |
prachtig gedicht!! fijne dag... gr. MeLoDy |
|
Bieke: | Donderdag, oktober 20, 2005 09:03 |
Net of ik hem hoor zingen le plat pays of l'amour est mort was trouwens ook een ram he ;)) Liefs Bieke, |
|
psych: | Donderdag, oktober 20, 2005 08:11 |
machtig mooi laifs,,elze |
|
vlokje: | Donderdag, oktober 20, 2005 08:11 |
Een topper! Prachtig geschreven, liefs sylvia |
|