Lieve opa
Vroeger konden we samen lopen, hele stukken lopen
Uren lang, door de buurt en heel soms ook langs de boten
Ik werd ouder u werd ouder en die tijden gingen voorbij
We zagen elkaar lang zo vaak niet meer als toen
Achteraf gezien zeg je misschien had ik wel moeten doen
Maar op speciale dagen en soms zomaar zagen we elkaar dan
Uw kinderen en kleinkinderen bij elkaar daar werd u echt gelukkig van
Verleden week wel een beetje schrik u was gevallen en lag in het ziekenhuis
De dokters zeiden een gebroken heup en na een paar weken echt wel weer thuis
Het lot besliste echter dat het zo makkelijk niet zou mogen zijn
Een telefoontje wees uit dat het een aflopende zaak was deed super veel pijn
Volgende morgen naar het ziekehuis daar lag u te snakken naar lucht een vreselijk gezicht
De tranen en het gevoel van toen zijn niet te verwoorden in een simpel gedicht
Je lieve opa zo te zien lijden is een kwelling en raakt je in hart en ziel
Wie had dat kunnen bedenken toen u van de week over een stoelpoot viel
Na nog wat uurtjes bij u te hebben gezeten was het moment van afscheid nemen daar
Opa zou nooit meer beter worden en daarmee was het klaar
Even uw hand beetgehouden een kus het lijkt zo gemakkelijk gedaan allemaal
Maar lieve opa ik zal u missen en in gedachten en gevoel bent u er nog steeds bij
De glimlach op uw gezicht maakte iedereen jong en oud altijd blij
Maar nu u niet meer in leven bent zullen we het moeten doen met dat gevoel
Een gevoel van liefde en blijdschap dat we samen konden delen word het nieuwe doel
Want u mag dan in het aardse leven van ons zijn weg genomen
We zullen u blijven zien in herinnering en in mooie dromen
Ik zal u blijven herinneren als een fijn persoon al is het verdriet momenteel nog even te hard,
U was en bent een lieve man gestolen uit het leven maar gesloten in het hart!