Ik hoor je lopen, sluit mijn ogen
Voel de pijn weer oplaaien
Vertrouwen zou er zijn, maar
Is er ooit wel in geloofd?
Is het niet zo geworden, dat
Jouw wensen veranderden
In wat jij noemde: Onze wensen,
Ons doel, waar 'wij' voor leefden?
Je woorden zijn blijven zweven
In een nauwelijks zichtbare wereld
Die eeuwig lijkt te groeien
Tot er niets meer over is
Stralende verwachting over
Het leven dat wij zouden leiden
Is toch altijd al gebroken geweest
Para**Wijffie: | Maandag, oktober 31, 2005 11:55 |
heel erg mooi en pakkend!! Petje af! ;-) *knuf* |
|
Green eyes: | Dinsdag, oktober 18, 2005 21:58 |
Mooi gedicht en geslaagd ;-) liefs/knuff |
|
l33n: | Dinsdag, oktober 18, 2005 21:47 |
mooi gedichtje meis... :) liefs leen |
|
Sifra.K: | Dinsdag, oktober 18, 2005 18:21 |
Mooi. Graag gelezen Liefs, Sifra |
|
Auteur: Suzanne. | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2005 | ||
Thema's: |