Lopend langs het water
Zie je mij gaan
Zie je mij lachen
Zie je niet de échte Eline staan
Mooi verzorgd van buiten
Maar kijk een tweede keer
Rode en gezwollen ogen
Mijn hartje doet zo’n zeer
Gebroken, aan diggelen
Voor altijd een gemiste hoek
Want dat ene kleine stukje
Rutger; is en blijft zoek
Ik heb het geprobeerd;
Het stukje samen met jou heel te krijgen
Maar je zei niets
En bleef maar zwijgen
Er zit niets anders op
Mijn hartje blijft gespleten
Maar in mijn hoofdje
Zal ik jou nooit vergeten..