Weer terug bij me zelf
Waar het eikenhout kraakt
even als de eikels onder mijn voeten
waar het bos nog duister is
en de nevels mij omarmen
waar de wind speelt
met lege taken
daar zijn ze weer samen
de wolf en de herder
wandelend
over de brug van overdenking
de zon dankend
voor vroege begroeting
daar is de wereld nog stil
mijn voel zo mooi
traag zijn weer de passen
de bries heeft mijn ziel gewassen
***Wim****
m@rcel: | Maandag, oktober 17, 2005 14:12 |
schitterend mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Mathilde: | Maandag, oktober 17, 2005 11:38 |
zo prachtig duister en dromerig tegelijk... genieten! liefs, mathilde |
|
Niniki: | Maandag, oktober 17, 2005 11:32 |
Erg mooi vertolkt Wim. Knuffie Nini |
|
remie: | Maandag, oktober 17, 2005 11:01 |
prachtig wim, je schrijft zo mooi...liefs Remie | |
kimW: | Maandag, oktober 17, 2005 10:16 |
die laatste zin.... erg erg mooi |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 17 oktober 2005 | ||
Thema's: |