~*was je maar hier*~
Jij bent vrijwel nog de enige,
waar ik nog zo veel om geef.
Die machtigheid van liefde,
is het daarom dat ik nog leef?
Maar toch altijd maar weer,
doet het me zoveel verdriet.
Als ik alleen al met je spreek
lijkt het of het in mij giet.
Je bent zo onbereikbaar,
terwijl je er voor me bent,
alleen vanaf een afstand.
Maar was je maar hier,
want jouw voetstappen
vervagen in mijn zand.