bevriezend mijn tranen in mijn lach
kleuren van mijn kern versmeltend
in de ondiepte van het oppervlak
ebbend in een landschappelijke overstroming
het geluid verdwijnt in het donker
want misdaad loont niet
leunend in gewichtenloosheid
mijn enige zekerheid is mijn twijfel
de ruwheid van de leugen
verdorven in verstandsverbijstering
de vrijheid binnen mijn grenzen
zullen de zwakheid weerstaan
want alles vloeit weer terug en werd weer gelijk
© Klaes 13-10-05
Gonny: | Donderdag, oktober 13, 2005 18:44 |
Ik zal je met de meeting een dikke knuffel geven dan bevriezen je tranen niet meer hoor En nu ook een knuffffffffffffff Fijne avond Liefs Gonny |
|
Sifra.K: | Donderdag, oktober 13, 2005 15:55 |
Vloeiend, mooi, verwoord Liefs, Sifra |
|
switi lobi: | Donderdag, oktober 13, 2005 12:53 |
Mooi hoor! Liefsliefs...switi lobi | |
Henk Knibbeler: | Donderdag, oktober 13, 2005 12:15 |
mooi filosofisch werkje klaes, groet, henk |
|
Bengel...: | Donderdag, oktober 13, 2005 09:43 |
mooi gekozen verwoording groet bengel |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, oktober 13, 2005 09:03 |
Met bewondering gelezen Liefs Annemieke |
|
Lia : | Donderdag, oktober 13, 2005 06:37 |
vloeiend geschreven meneer Klaes... knuf... | |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 13 oktober 2005 | ||
Thema's: |