in de greep van de nacht
bang en alleen,
grijpt de nacht haar vast.
donkere klauwen om haar heen,
door herinneringen verrast.
wat ze ooit heeft weggestopt,
komt nu naar boven toe drijven,
al haar gevoel opgekropt,
maar nu ondervindt ze het weer onder levende lijven.
de herinnering,
ze kan het niet aan.
ze wilt zo graag verder,
maar weet niet welke weg in te slaan.
zo machteloos zo moe,
ze kan niet meer vechten,
de vermoeidheid slaat toe.
bang en alleen,
grijpt de nacht haar vast.
donkere klauwen om haar heen,
door herinneringen verrast...
grijpt de nacht haar vast.
donkere klauwen om haar heen,
door herinneringen verrast.
wat ze ooit heeft weggestopt,
komt nu naar boven toe drijven,
al haar gevoel opgekropt,
maar nu ondervindt ze het weer onder levende lijven.
de herinnering,
ze kan het niet aan.
ze wilt zo graag verder,
maar weet niet welke weg in te slaan.
zo machteloos zo moe,
ze kan niet meer vechten,
de vermoeidheid slaat toe.
bang en alleen,
grijpt de nacht haar vast.
donkere klauwen om haar heen,
door herinneringen verrast...
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Zondag, augustus 19, 2012 04:29 |
| Erg mooi verwoord en heel herkenbaar. xx | |
| Renee-Emma: | Woensdag, oktober 19, 2005 21:37 |
| heel mooi.. die angst herken ik maar al te goed :) spreke je snel ;) |
|
| bluebee: | Vrijdag, oktober 14, 2005 00:17 |
| Hey meissie! echt heel mooi geschreven....spreek je hopelijk gauw weer liefs Karen | |
| Don Gallo: | Woensdag, oktober 12, 2005 17:27 |
| so ,mooi hoor. Ik zou bijna de angst voelen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||