het donkert in mijn kamer
de schaduwen tuimelen
angstvallig
tussen mijn bewustzijn
de vitrage omsluit
mijn trage wereld
in een dromerig houvast
realiteit in een schimmenspel
vreemde golfbewegingen
verstoren mijn levensritme
kwijtrakend in vogelvlucht
naar onbekende oorden en streken
en weer besef ik
dat ik zal moeten vechten
tegen heel die wereld
waarin ik wel bestond
maar nimmer leefde
Fata Morgana: | Dinsdag, oktober 11, 2005 23:53 |
Heb stil meegeschemerd, liefs Fata |
|
Lia : | Dinsdag, oktober 11, 2005 21:57 |
knuffie meneer Klaes.. Lia |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 11, 2005 21:29 |
Stil en met diep respect gelezen....dit diepmooie gedicht....liefsliefs, switi lobi | |
Sterrebos: | Dinsdag, oktober 11, 2005 21:29 |
Heel mooi geschreven Klaes Laifs |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2005 | ||
Thema's: |