woorden snijden in mijn hart,
Als doorns van een roos ,
waar ik mijn vingers om heen klem.
tranen prikken achter mijn ogen,
zoals het zout op de vele wonden
gemaakt door pijnlijke woorden
onbewust naar je toe geworpen
niet wetend hoe hard we zijn
doden we elke dag nieuwe mensen
met neppe vriendelijkheid
immers al lang vergeten wat 'eerlijk zijn' betekent...