wandelend tussen onverzorgde graven
leg ik een zwarte roos naast je foto
m’n lieve onbekende
niet wetend waarom je bent gegaan
ik voel het medeleven van de dood
en verlaat je dan
m’n liefste onbekende
wandelend tussen onverzorgde graven
leg ik een rode roos op jouw graf
rode vurigheid van het leven
de dood is jou gegeven
rust nu maar
m’n liefste onbekende
zelf de stilte tussen ons kan veelzeggend zijn
je hoeft enkel maar te luisteren