Een, vind ik persoonlijk, verbeterde versie
De poppen van je hand
Laten mij niet meer dansen
De tranen zijn nog niet voorbij
Maar wel je ongekende kansen
De dagen sterven in je ogen
gefluisterd in rode inkt
Gebruik mijn lichaam als klad
Door de geheimen omringd
Kietel mijn wereld
Maar laat mij dansen in de schaduw
Dat ik zonder jou het ook kan
Ik kan dromen zonder het verafschuw
Als ik mis wie
ik dacht dat je was
Verzamel dan mijn tranen
In jouw wereld van glas
Na moedeloos terug vallen
In kuilen die een ander
heeft gegraven
Zal ik mijn gesplinterde hart bekijken
En het nodig moeten bijschaven..