Fata morgana
Want de lippen die mij zoenen
zoenen mijn ziel met dwangmatige cirkels
en vormen kleine roosjes in mijn geest
die hun doornen laten prikken
Is deze liefde die ik voel,
het verlangen naar ons samen zijn
in een mooie romantische nacht
onder een hemel van sterretjes
Want de vingers die mij voelen
raken mijn ziel zachtjes aan
zorgen voor beroering van mijn geest
en ik... ik weet niet of mijn hart nog klopt
Is dit gevoel dat mij pleziert
de pijn die mijn hart krijgt te verduren
van alle hoop die mij doet dromen
naar iets wat een fata morgana is..
Reacties op dit gedicht
| RealMe: | Vrijdag, juli 04, 2008 17:24 |
| omg...heel mooi sam. Mooie beelden gebruikt om je gevoelens kenbaar te maken. groetjes, Bianca |
|
| sunset: | Zaterdag, oktober 08, 2005 16:08 |
| Hé, verlangende mooie verwoording van hoopvolle hunkering. Liefs en knuf, sunset |
|
| Lieveke_5: | Zaterdag, oktober 08, 2005 14:18 |
| *Prachtig* | |
| Will Hanssen: | Zaterdag, oktober 08, 2005 13:08 |
| Prachtig geschreven....maar er is altijd hoop, echt altijd! Heel veel liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||