toen de nacht
nog jong was en stil
in al haar pracht
een liefde zo pril
toen de sterren nog straalden
nog aan de hemel stonden
er was alleen liefde die verhaalde
geen balsem nodig voor wonden
toen de maan nog helder scheen
mijn leven helder was en zuiver
angst en verdriet verdween
er was geen plaats voor huiver
toen ik nog gelukkig was
vol trouw en tederheid
mijn hart die enkel liefde las
ik was een vrolijke meid
was het nog maar toen
mijn trouw is vergaan
enkel een liefdeloze zoen
een uitzichtloos bestaan
ik verlang
naar de dag van toen
hopend dat zij ooit
in mijn leven terugkeert
zij.. mijn toen..
laat haar alsjeblieft
een nu worden
~ 7 oktober 2005 ~
Auteur: mienke | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2005 | ||
Thema's: |