Het was zo mooi.
Het was zo mooi.
Het was zo leuk.
Het was zo fijn.
Nu moet ik het missen.
Je wilt niet meer bij me zijn.
Na die twee jaren.
Die voor mij de gelukkigste van mijn leven waren.
Wil je me niet meer bij me zijn.
Het is zo koud.
Het is zo eenzaam.
Het doet zo’n pijn.
Nu ik je moet missen.
Nu ik niet bij je kan zijn.
Je hebt je liefde van me genomen.
Ik weet niet hoe ik van die klap kan bekomen.
Jou missen doet zo’n vreselijk veel pijn.
De dagen zijn donker.
De dagen zijn eenzaam.
De dagen zijn koud
Je houd nu van een ander.
En ik lig er uit.
Maar wat ik nooit verander.
Is hoe veel ik van je hou.
Ik hoop dat je gelukkig bent.
Ik hoop je ooit nog te zien.
Ik hoop dat we ooit weer praten.
Ik voel me zo verlaten.
Verloren in mijn tranen.
Tranen van de pijn.
De pijn van niet meer bij je zijn.