Met een knuffel kwam zoveel gevoel vrij
Het enige wat er was voor mij, was jij

Het gevoel dat ik me in de zevende hemel bevond
Niet beseffend dat toen pijn ontstond

Tranen voelde ik achter mijn ogen
Helaas bleven zij onbewogen

Beseffend wat ik gemist had
Dat ik nu met jou een nieuw pad betrad

Toch zijn de tranen niet gekomen
Nog steeds kunnen ze niet stromen

In de zevende hemel was ik
Eindigend in een onhoorbare snik

In de zevende hel kwam ik terecht
Sinds ik voor mijn tranen vecht

Jij zegt dat het een begin is van verwerken
Ik zie het als begin van meer pijn
Het gevecht wat ik hou is voor de sterken
Iets wat ik nooit zal kunnen zijn