de woestijn van mijn hart
de deur slaat dicht voor mijn toekomst
als ik weet dat ik niets meer wil dan jou
alle offers voor ons brengen zou, toch
ik huil mijn tranen droevig duister
fluister over leven, de nutteloosheid
mijn wens om weg te zijn, voorgoed
en ik vervloek mijn bloedend hart
dat altijd maar hopen moet en zal
op wat werkelijk niet kan gebeuren
er glimt geen sprankje hoop
in de dofheid van je mooie ogen
zelfs al zijn je tranen zuiver
je noemt me mooi en onschuldig
ik aanbid je, zoals ik altijd deed
maar ik weet zoveel beter dan toen
het kan niet meer zo zijn, zei jij
blijkt dat je slechts loog voor mij
om mij vrij te laten gaan, vliegen
mijn ziel huilt duister om je
toch zie ik geen kansen meer
vlieg toch, leef je leven vrij
zonder mij..