Voel me veel alleen,
zelfs als er telkens een ander beeld op de tv verscheen...
niets dat me troosten kan...althans, nu niet
deze moeilijke tyd doet me verdriet
heb zoveel vrienden om me heen,
maar tog sta ik helemaal alleen...
ben bang, voor wat me te wachten staat,
en wat daar allemaal voorafgaat
de rechter,de rechtbank, en al dat onderzoek
mijn ik is een beetje zoek...
mama,moet alles zo gaan?
wil je er echt alleen voor staan?
waarom moest dit alles gebeuren...
waarom bleef je over al die stomme dingen zeuren?...
Bangbang...you're dead, i'm sorry mommy...
But somethimes...i really hate you...
je zult het mss niet helemaal snappe, maar dit gaat over de jeugdrechter, en het hoederecht, wil namelijk bij men pa gaan wonen...is mama's eigen schuld...